توانایی درک این نوع بیماران و یافتن راه هایی برای کار با آنها برای ایجاد یک رابطه کارمند مراقبت های بهداشتی/بیمار ضروری است.
3 بیمار وجود دارد که مطمئناً در حرفه خود خواهید دید – بیمار ناسازگار، بیمار مضطرب و بیمار ساکت. آیا می دانید چگونه آنها را مدیریت و کار کنید؟ به خواندن زیر ادامه دهید تا متوجه شوید!
بیمار ناسازگار
بیمار ناسازگار کسی است که اغلب دیر به قرار ملاقات می‌رسد یا اصلاً حاضر نمی‌شود. این ممکن است به دلیل مشکل در مدیریت زمان یا عدم علاقه یا انگیزه برای بررسی با تیم مراقبت های بهداشتی باشد.
مدیریت بیماری که در مدیریت زمان مشکل دارد ممکن است هنوز در طول جلسات سرمایه گذاری زیادی داشته باشد.
بیشتر بخوانید: لباس سورمه ای زنانه
در حالی که بیمارانی که انگیزه یا علاقه ای به کار با یک متخصص مراقبت های بهداشتی ندارند ممکن است حواسشان پرت شود و توصیه ها و توصیه های شما را دنبال نکنند.
بیشتر بخوانید: لباس پرسنل بیمارستاننکات زیر ممکن است برای فهمیدن اینکه با چه نوع بیمار ناسازگاری کار می کنید مفید باشد:
- اهداف و توانایی آنها برای رسیدن به آنها را دوباره بررسی کنید
- با ارسال یادآوری به آنها کمک کنید تا تاخیر و عدم نمایش را کاهش دهند. از بیمار بپرسید که آیا یادآوری از طریق پیامک، تماس تلفنی یا ایمیل را ترجیح می دهد تا بتواند نیازهای خود را بهتر برآورده کند.
- اهمیت حضور آنها در جلسات (و به موقع!) و پیگیری توصیه ها/طرح مراقبت مورد بحث را تقویت کنید.
- ارائه خدمات به صورت مجازی را در نظر بگیرید
بیمار مضطرب
همانطور که می دانید، برای بیمارانی که در مورد سلامتی خود دچار اضطراب می شوند، طبیعی است. با این حال، اضطراب مانند یک طیف است و بیمار می‌تواند اضطراب را در هر نقطه از آن طیف تجربه کند، از میزان اضطراب سلامتی گرفته تا تجربیات فلج کننده و ناسالم.
بیشتر بخوانید: قیمت لباس بیمارستانی تترون
افراد اضطراب خود را به طرق مختلف مدیریت می کنند و نشان می دهند. برای یک فرد، اضطراب ممکن است مانند صحبت کردن سریع، لرزش و مشکل در نگرانی ظاهر شود. برای دیگری، اضطراب ممکن است مانند ثابت ماندن واقعی، به سختی صحبت کردن و تأخیر در پردازش به نظر برسد.
هنگام مدیریت یک بیمار مضطرب، مهم است که این کار را با حساسیت و صبر انجام دهید. ممکن است این نکات برای شما مفید باشد:
- از بیمار خود بخواهید میزان اضطراب خود را در ابتدا و انتهای جلسه ارزیابی کند
- ممکن است استفاده از ابزارهای مختلف برای کمک به بیمار خود در توضیح میزان بد بودن اضطراب مفید باشد. می‌توانید از آنها بخواهید اضطراب خود را یک متر عددی، یک متر بصری (مثلاً یک متر با چهره‌های خندان) تشخیص دهند یا از کلمات توصیفی استفاده کنند.
- افرادی که مضطرب هستند نسبت به محیط بیرونی خود (مانند دما، سر و صدا، نور و غیره) بسیار حساس هستند. ممکن است مفید باشد که از بیمار خود بپرسید چگونه می توانید فضا را برای او راحت تر کنید. این می تواند شبیه صحبت کردن با آنها در مطب به جای اتاق پزشکی، کم کردن نورها یا افزایش دما در صورت لزوم باشد.
- محرک یک محرک روانی است که فرد را وادار می کند تا یک تجربه آسیب زا را به خاطر بیاورد یا دوباره آن را تجربه کند.
تنظیمات مراقبت های بهداشتی می تواند محرکی برای افراد باشد که پس از آن باعث اضطراب می شود. مدیریت یک بیمار مضطرب مستلزم درک محرک های آنها در صورت داشتن آنها است.
همه نمی توانند در مورد محرک های خود صحبت کنند، بنابراین ممکن است مفید باشد که از بیماران بخواهید هر یک از محرک های خود را در فرم های دریافتی خود فاش کنند.
با استفاده از این اطلاعات، می‌توانید راه‌هایی را شناسایی کنید که از طریق آنها می‌توانید احتمال ایجاد آنها در طول مراقبت را به حداقل برسانید.
بیمار ساکت
ملاقات با یک بیمار اغلب مستلزم توانایی برقراری ارتباط و حفظ یک گفتگوی رفت و برگشتی است.
این جلسات همچنین مستلزم آن است که بیماران شفاف باشند و بتوانند نیازهای واقعی خود را بیان کنند.
بیشتر بخوانید: لباس بیمارستانی مردانه
با این حال، یک بیمار ساکت، بیماری است که برای شرکت در مکالمات نیاز به تشویق و اصرار زیادی دارد. دلایل زیادی وجود دارد که چرا بیمار ممکن است ساکت باشد از جمله:
- داشتن شخصیتی آرام
- از فرهنگ/تربیت خاصی که در آن ساکت بودن مودبانه یا مناسب تلقی می شود
- آنها ممکن است مشکلات ارتباطی (شناختی و فیزیکی) داشته باشند.
- احساس می کنند که چیزی برای گفتن ندارند
- در آغوش گرفته می شوند، مطمئن نیستند یا از افشای اطلاعات خاصی می ترسند
- از طرف ارائه دهنده یا سیستم مراقبت های بهداشتی احساس ترس یا عصبی شدن کنید
ممکن است مدتی طول بکشد تا بفهمیم چگونه با یک بیمار ساکت کار کنیم. این استراتژی ها را امتحان کنید و نتایج آنها را ارزیابی کنید:
- برای تشویق بیمار به توضیح بیشتر از مصاحبه انگیزشی یا سوالات باز استفاده کنید
- از بیمار در مورد فرهنگ و اعتقاداتش سوال بپرسید تا بهتر متوجه شوند و از آنها مراقبت کنند
- حتما بپرسید که آیا آنها در برقراری ارتباط یا چالش های دیگر مشکل دارند یا خیر
- این ممکن است مفید باشد که بیمار یک مجله مراقبت های بهداشتی را نگه دارد که در آن درباره سلامتی خود بنویسد. در طول جلسات حضوری، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند ورودی‌ها را بررسی کند تا درک بهتری از آنچه که بیمار از سر می‌گذرد داشته باشد.
- با ایجاد رابطه با بیمار سازگار باشید
آیا انواعی از بیماران وجود دارد که از دست داده باشیم؟ تجربه شما از کار با انواع مختلف بیماران چه بوده است؟ نظرات خود را در نظرات زیر به اشتراک بگذارید.
بیشتر بخوانید: کاور آستین پارچه ای
