آیا زنان پزشک بهتری از مردان هستند؟

در پزشکی، بیش از نیمی از دانشجویان جدیدالورود در حال حاضر زن هستند. اما آیا این بدان معناست که آنها به طور خودکار برابر هستند؟

با توجه به استقبال سعودی از پزشکان زن در سرتاسر جهان که با پیشرفت‌ها، هنوز مشکلاتی وجود دارد که عدم استفاده از زنان در سخنرانی های مهم، نشان می‌دهد که برابری واقعی هنوز محقق نشده است

همچنین موانع ساختاری برای پیشرفت زنان در حرفه‌های پزشکی وجود دارد، جایی که زنان علیرغم حضور پررنگ، به ندرت به پست‌های بالای مدیریتی می‌رسند.

که ترویج برابری حقوق و فرصت‌ها، گنجاندن پزشکی جنسیت در آموزش‌های پزشکی، و حمایت از تغییرات ساختاری از طریق دیجیتالی کردن فرایندهاست.

و ارائه فرصت‌های یکسان و تقسیم عادلانه مسئولیت‌ها است و بر اهمیت عدم پذیرش نقش‌های درجه دوم  از طریق همبستگی و اقدامات همگانی، به ویژه حمایت از مردان در این مسیر، این انجمن به دنبال ایجاد تاثیر مثبت در نظام سلامت می‌باشد.

آیا زنان پزشک بهتری هستند؟

مطالعه‌ای در کانادا رابطه بین جنسیت پزشک و مرگ و میر بیماران بررسی کرد. یافته‌ها نشان داد بیمارانی که توسط پزشکان زن درمان می‌شوند، به طور میانگین نرخ مرگ و میر کمتری (4.8٪) نسبت به بیمارانی که توسط پزشکان مرد درمان می‌شوند (5.2٪) دارند. این تفاوت با عواملی مانند سن، جنسیت بیمار یا تشخیص توضیح داده نشد.

احتمالاً پزشکان زن به دستورالعمل‌های به‌روزتری آگاه هستند و ارتباط همدلانه‌تری با بیماران برقرار می‌کنند. همچنین مشخص شد پزشکان زن نسبت به همکارانشان با میانگین دوران کاری کوتاه‌تر (4.3 سال در برابر 7.4 سال برای مردان) در این تحقیق شرکت داشتند.

آیا جراحان زن بهتر از همکاران مرد خود عمل می کنند ؟

در حال حاضر  جراحی جذابیت کمتری برای پزشکان زن دارد. یکی از دلایل آن کمبود الگوهای زنانه در این حوزه است و شک عمومی نسبت به توانایی زنان نیز مانعی برای ورود آنان به این حرفه محسوب می‌شود.

با اینکه تغییراتی در برخی کلینیک‌ها آغاز شده، پزشکان همچنان تمایل بیشتری به ارجاع بیماران به جراحان مرد دارند. همچنین تحقیقات نشان داده زنانی که تحت مراقبت جراحان مرد قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض عوارض بعد از عمل هستند.

این امر به تفسیر متفاوت پزشکان از یافته‌های زنان نسبت به مردان و همچنین مراجعه کمتر بیماران زن به پزشکان مرد مرتبط است. برای بهبود این وضعیت، پیشنهاد می‌شود تیم‌های ترکیبی شکل بگیرند و زنان بیشتری به حرفه جراحی جذب شوند.

مطالعه‌ای بزرگ در کانادا نشان می‌دهد که جراحان زن در مقایسه با همکاران مرد خود عملکرد بهتری دارند. این تفاوت می‌تواند ناشی از عدم تعادل جنسیتی در اتاق‌های عمل باشد، جایی که زنان همچنان حضور کمتری دارند.

محققان برای تأیید این موضوع، نتایج درمان‌های ارائه‌شده توسط جراحان زن و مرد را تجزیه و تحلیل کردند و نتایج نشان‌دهنده ارجحیت عملکرد زنان در جراحی بود، هرچند که این حرفه برای زنان چالش‌های خاصی به‌همراه دارد.

مطالعه‌ای در آمریکا که داده‌های نزدیک به 582 هزار بیمار حمله قلبی در فلوریدا بین سال‌های 1991 تا 2010 را بررسی کرده، نشان می‌دهد که جنسیت پزشک نقش مهمی در نتایج درمانی دارد. زنان بیمار در صورتی که توسط پزشکان زن درمان شوند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند.

نتایج حاکی از آن است که نرخ بقا برای بیماران زن تحت درمان پزشکان زن 88.0 درصد بوده، در حالی که این نرخ برای پزشکان مرد 86.7 درصد است. همچنین افزایش تعداد پزشکان زن در اورژانس تأثیر مثبتی بر نرخ بقا برای همه بیماران دارد، حتی در مواردی که پزشک معالج مرد باشد.

همچنین تجربه پزشکان مرد در درمان بیماران زن می‌تواند مهارت و نتایج درمانی آنها را بهبود بخشد. این تحقیق تأکید می‌کند که ترکیب جنسیتی در درمان اورژانسی اهمیت بالایی دارد.

مطالعات نشان می‌دهد پزشکان زن به دلیل ارتباط بیمارمحورتر، گوش دادن دقیق‌تر، صرف زمان بیشتر برای شرح حال و پایبندی به دستورالعمل‌ها معمولاً به نتایج درمانی بهتری دست می‌یابند.

آنان همچنین بر پیشگیری تاکید بیشتری دارند. با این حال، بیماران ارتباطات خوب پزشکان زن را طبیعی دانسته، ولی انجام مشابه آن توسط مردان را مثبت ارزیابی می‌کنند.

زنان پزشک اغلب با انتظارات بالاتر و انتقاد بیشتری مواجهند. مسائل مربوط به تعادل کار و خانواده، از جمله بارداری، هنوز مانعی بزرگ برای پیشرفت شغلی زنان است، در حالی که حمایت‌های کافی از سوی سیاست‌گذاران و مراکز درمانی وجود ندارد.

با این‌ حال، پیشرفت‌هایی مانند ایجاد فهرست‌های مثبت برای نقش زنان باردار مشاهده می‌شود، اگرچه نگرانی‌های خاص صاحبان مطب کمتر مورد توجه بوده است.

پزشکان زن به طور متوسط پنج سال دیرتر از زنان در سایر حرفه‌ها اولین فرزند خود را به دنیا می‌آورند و درصد کمی از آن‌ها پیش از اتمام تحصیلات بچه‌دار می‌شوند.

احتمال مادر شدن این گروه در سن ۳۷ سالگی یا بالاتر، بیش از دو برابر زنان در مشاغل دیگر است که این مسئله خطر عوارض بارداری را افزایش می‌دهد.

پزشکان عمومی بیشتر در دوران تخصصی خود بچه‌دار می‌شوند، اما متخصصان دیگر این مرحله را به طور کلی به تأخیر بیشتری می‌اندازند. طول مدت آموزش پزشکی و تخصص‌های دیگر نقش مهمی در تعیین زمان فرزندآوری ایفا می‌کند.